brief aan pedofiel

……,

Nu, 30 jaar na dato, is het pas mogelijk voor mij om jou op te zoeken met een werkelijk besef van wat je hebt aangericht in mijn leven. 30 jaar lang heb je in mij gewoond als een schaduw onder mijn huid, een blijvende aanwezigheid. Kort geleden heb ik zelf de politie gebeld om alsnog een melding te maken van wat er is gebeurd.
Ik heb een begin gemaakt met mijn openbare statement in deze en dat voelde goed!

Wat wil ik je zeggen ?

Rond mijn 18e hebben we elkaar gezien en gesproken. Ik vertelde jou destijds dat ik er geen last van heb gehad en dat alles wel prima is. In die tijd had ik nog steeds mijn Nee ingeslikt zoals 30 jaar geleden het geval was. Mijn ingeslikte Nee dat jou de ruimte gaf om mij porno voor te schotelen en uiteindelijk mijn handen onder te spuiten met je sperma! Enig idee hoe smerig ik me toen voelde?

Ik was 8 jaar en voor jou de perfecte kandidaat om je te helpen aan je gerieven te komen.
Je was misleidend en manipulatief. Hoe ziek moet je zijn als je zo misbruik maakt van het vertrouwen en de onschuld van een 8 jarig kind?
Ik vond je aardig en hoopte dat je mij aardig vond. Helaas was het je te doen om mijn welwillendheid, bereidheid en kwetsbaarheid.
Die smeerlapperij van je was onze ‘schat’ ons geheim, ik mocht het aan niemand vertellen. Nee porno en sperma was niet genoeg, ik mocht er ook de verantwoordelijkheid voor nemen door te moeten zwijgen. Ik had dus duidelijk iets heel slechts gedaan waarvoor ik mij moest schamen, die conclusie heb ik goed opgeslagen.
Het ging niet om een vergissing, je dacht niet Jezus Christus wat heb ik gedaan!!! Nee, er was sprake van herhaling, bewuste herhaling en opzet…ja ook Bas en Pascal heb je in je bed gehad!!!

Gelukkig heb ik het mijn ouders verteld maar de schuld en schaamte waren ‘blijvertjes’.
Schuld en schaamte hebben jou 30 jaar verdedigd, wat een misselijkmakende macht heb je nagelaten. Je blauwdruk  en seksuele inprent onder mijn huid maakt dat je altijd aanwezig bent gebleven in mijn contact met anderen, je hebt altijd invloed gehad op en in mijn relaties.

Hoe heb je het smerige lef gehad om mijn ouders, die jou vertrouwden, zo te misleiden…hoe ziek moet je zijn? Waar heb je het smerige lef vandaan gehaald om jaren later op een feestje te verschijnen, waar was wederom je eigen verantwoordelijkheid? Wat voor laffe hond moet je zijn om je ziek te melden op je werk i.p.v. ontslag te nemen en daarmee verantwoordelijkheid voor je daden. Dit zijn blijvende onbegrijpelijkheden.

Je bent of was leerkracht van beroep, actief in een pedagogisch klimaat, terwijl je een pedoseksueel bent. In de gevangenis ben je onder de veroordeelden uitschot en heeft de grootste crimineel o,o % respect voor je. Kindermisbruik wordt daar allerminst gewaardeerd. Ik ben ondertussen zelf vader en kan je verzekeren dat als iemand dit mijn kind flikt ik heel goed weet wat me te doen staat.

Je hebt geen flauw benul van wat de impact is geweest van je ziekelijke gedrag.
Het heeft me door de jaren heen de nodige therapie gekost om in te zien dat schaamte en schuld toch echt niet voor mij zijn als het om jouw perverse daden gaat.
Nu 30 jaar later kan ik je macht breken en mij schoonmaken van jouw seksuele inprent in mij als 8 jarig jochie. Je zoekt het maar uit met je geheimhouding, ik zal het niet langer nalaten om mensen te vertellen wat je gedaan hebt!